Sonsuz Boşluk

Gözlerim kapalı uyandım bu gece

Yağmur yastığımı ıslatmış yine

Tüm dünyamı temizlemekten tıkanmış

Nefes alamaz olmuş burun deliklerim

Göğsüme bir tır park etmiş yine

Yükünü boşaltıp gitmiş öbür geceye

Geceler arası yaşam durmuş
Geçmişle geleceğin bağı kopmuş

Hiç bir fark yok rüyalarla geceler arasında
Karanlık mı yoksa ben mi uyuyorum
Kaybettiğim insanlar konuştuklarım
Herkes fısıldıyor bir mezarlık sessizliğinde

Toprak kokusu doluyor burnuma
Soğuk bir pişmanlık var havada
Ahşaptan hoşlanmıyorum hiç
Uykum yok henüz