19.1.13

düşünüyorum öyleyse varım

düşünüyorum... koltuğa gömülmüş oturuyorum dirseklerim taşıyor sadece beni, sol elim havada asılı kalmış ve işaret parmağımı başparmağıma sürterek düşünüyorum. gözlerim dolu dolu ve bomboş bakıyor biliyorum karşımdaki kadının bakışlarımdan rahatsız olduğunu farketsem de kıpırdanışını ve tedirgin bakışlarını rahatlıkla görebilsem de gözlerimi çekmek çok zor geliyor. aslında zor da değil de istemiyorum hiç. zaten direk yüzüne ya da herhangi bir yerine bakmıyorum. ben sana bakmıyorum be kadın! ne düşüncelerimi dağıtıyorsun pimpirikli hareketlerinle? ne düşünüyordum ben az önce? hı hatırladım... ben neden buradayım. klasik felsefi sorular. her seferinde farklı ama aynı seviyede cevaplar. neden böyle oldu. şu olsaydı burada olmazdım, bu olsaydı ben de öyle olurdum, yapmasaydım, etmeseydim, neden yaptı ki sanki? gittim, gidemedim, gitti, gelmedi, iyi ki gittim, iyi ki geldin, iyi ki varsın, bırak gideyim, hep seninleyim. düşünüyorum... biraz da düşünmesem diye düşünüyorum; içiyorum düşünüyorum, koşuyorum düşünüyorum, gülerken düşündürüyorlar düşünüyorum, tuvalette düşünüyorum, otobüste düşünüyorum. bu kadar düşünmek yerine biraz düşünüp biraz da iş yapsaydım neler olurdu hayal bile edemiyorum. düşünsenize o kadar çok- ya da neyse düşünmeyin ya. bari sizin kafanız rahat olsun biraz.